Familie bezoek in Canada
Blijf op de hoogte en volg Jan en Cootje
02 Augustus 2012 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Om te beginnen;
De website van “waarbenjij.nu” is behoorlijk veranderd met de nodige problemen zoals dat vaak bij nieuwe software gebeurt. Wij kunnen nu wel weer foto’s uploaden maar de volgorde kunnen we niet aanpassen. Ook het lokatie kaartje blijft op Washington USA staan. Het lukt nog niet om dat aan te passen. Bij het vorige bericht staan nu wel de foto’s van de Niagara watervallen.
Zondag, 29 juli, om 2 uur pm stonden we voor de deur van Jan en Henriette in Wyoming Ontario. Henriette is een nicht van Jan. Ze zijn met het gezin van 8 kinderen in 1951 naar Canada geïmmigreerd. Jan is een Brabander van geboorte en is in 1948 in Canada aangekomen. We zijn allerhartelijkst ontvangen en het was meteen koffie en zelfgebakken abrikozenvlaai. Ze spreken nog verbazend goed Nederlands, of eigenlijk plat Brabants en Limburgs, hoewel er ook veel Engelse woorden tussendoor glippen.
15 Jaar geleden waren wij hier ook, we konden ons het huis nog goed herinneren maar de enorme bloementuin (hobby van Henriette) hebben we toen niet gezien vanwege de regen. Dochter Elisabeth die 80 km verderop aan het Huronmeer woont kwam langs om voor de gasten te koken.
We hebben eerst in het tuinhuis zitten borrelen. Hun zoon Martin met vrouw en 3 zonen die er tegenover wonen, kwamen langs. Martin heeft het boerenbedrijf van zijn vader overgenomen. Uncle Bill (oom Wim) uit de buurt van London was ook uitgenodigd, zodat we met een gezellig koppeltje aan tafel zaten. We waren van plan om 1 nachtje te blijven, maar toen ze hoorden van onze Underground Railroad Trail vonden ze dat we toch echt de negerhut van oom Tom moesten gaan bezoeken. Die staat in het plaatsje Dresden op 48 km afstand. Het is een museum over de slavernij en de Underground Railroad.
De volgende dag na het ontbijt op de fiets naar Dresden. De wegen zijn hier kaarsrecht en overwegend plat.
In het museum aangekomen kregen we een brochure in de Ned. Taal! Eerst een film over de slavernij, het vluchten van slaven en over het leven van dominee Josiah Henson (een met zijn gezin naar Canada gevluchte slaaf uit Maryland). O.a. op zijn memoires is het boek van “de negerhut van oom Tom” gebaseerd. Het boek is in 46 talen vertaald. Van elke vertaling staat hier een exemplaar. Buiten staat o.a. het huis waarin Josiah Henson met zijn gezin heeft gewoond en nu “Uncle Tom’s Cabin” heet.
Op de terugweg nabij Petrolia doen we ook het oliemuseum in Oil City aan. Hier werd in 1859 voor het eerst olie gevonden en op een primitieve manier gewonnen. De allereerste commerciële oliewinning van heel Noord Amerika. Eerst in dagbouw, d.w.z. met een emmer scheppen uit een gegraven put tot daarna de eerste boorputten. De oliewinning breidde al snel uit naar hele velden met jaknikkers en er ontstond een heel dorp met een smid, postkantoor, winkels enz. De primitieve oliewinning en alle gereedschappen die toen en daarna gebruikt werden zijn te zien. Een heel ineressant museum wat je niet mag missen als je in de buurt bent.
Op dinsdag afscheid genomen met een big hug en duizendmaal dank voor de gastvrije ontvangst. Nog even langs gegaan bij neef Piet die 6 km verderop woont, ernstig ziek is en in zijn laatste fase verkeert. Ook dat bezoek werd zeer op prijs gesteld. Daarna naar het Huronmeer gefietst tot de plaats Bayfield waar hun dochter Elisabeth met man en kinderen (4 en 2 jaar) wonen. Omdat dit op onze route ligt moesten we langskomen en een nachtje blijven.
Zo moeder –zo dochter! Weer zo’n hartelijke ontvangst, een warme douche en een overheerlijk diner. ‘s Avonds de zonsondergang gekeken aan het Huronmeer en de volgende dag na het ontbijt wilden de kinderen ons nog de speeltuin in het Citypark laten zien. Hier hebben we afscheid genomen en onze weg langs het Huronmeer vervolgd.
We kijken terug op een paar overweldigende dagen.
Wij zijn bijna aan het einde van de Underground Railroad Trail. Omdat wij nog wat dagen reserve hebben vervolgen wij onze weg verder naar het Noorden. Het weer blijft voorlopig prima dus nog wat km’s erbij.
Groeten uit Kincardine aan het Lake Huron,
JanenCo.
De website van “waarbenjij.nu” is behoorlijk veranderd met de nodige problemen zoals dat vaak bij nieuwe software gebeurt. Wij kunnen nu wel weer foto’s uploaden maar de volgorde kunnen we niet aanpassen. Ook het lokatie kaartje blijft op Washington USA staan. Het lukt nog niet om dat aan te passen. Bij het vorige bericht staan nu wel de foto’s van de Niagara watervallen.
Zondag, 29 juli, om 2 uur pm stonden we voor de deur van Jan en Henriette in Wyoming Ontario. Henriette is een nicht van Jan. Ze zijn met het gezin van 8 kinderen in 1951 naar Canada geïmmigreerd. Jan is een Brabander van geboorte en is in 1948 in Canada aangekomen. We zijn allerhartelijkst ontvangen en het was meteen koffie en zelfgebakken abrikozenvlaai. Ze spreken nog verbazend goed Nederlands, of eigenlijk plat Brabants en Limburgs, hoewel er ook veel Engelse woorden tussendoor glippen.
15 Jaar geleden waren wij hier ook, we konden ons het huis nog goed herinneren maar de enorme bloementuin (hobby van Henriette) hebben we toen niet gezien vanwege de regen. Dochter Elisabeth die 80 km verderop aan het Huronmeer woont kwam langs om voor de gasten te koken.
We hebben eerst in het tuinhuis zitten borrelen. Hun zoon Martin met vrouw en 3 zonen die er tegenover wonen, kwamen langs. Martin heeft het boerenbedrijf van zijn vader overgenomen. Uncle Bill (oom Wim) uit de buurt van London was ook uitgenodigd, zodat we met een gezellig koppeltje aan tafel zaten. We waren van plan om 1 nachtje te blijven, maar toen ze hoorden van onze Underground Railroad Trail vonden ze dat we toch echt de negerhut van oom Tom moesten gaan bezoeken. Die staat in het plaatsje Dresden op 48 km afstand. Het is een museum over de slavernij en de Underground Railroad.
De volgende dag na het ontbijt op de fiets naar Dresden. De wegen zijn hier kaarsrecht en overwegend plat.
In het museum aangekomen kregen we een brochure in de Ned. Taal! Eerst een film over de slavernij, het vluchten van slaven en over het leven van dominee Josiah Henson (een met zijn gezin naar Canada gevluchte slaaf uit Maryland). O.a. op zijn memoires is het boek van “de negerhut van oom Tom” gebaseerd. Het boek is in 46 talen vertaald. Van elke vertaling staat hier een exemplaar. Buiten staat o.a. het huis waarin Josiah Henson met zijn gezin heeft gewoond en nu “Uncle Tom’s Cabin” heet.
Op de terugweg nabij Petrolia doen we ook het oliemuseum in Oil City aan. Hier werd in 1859 voor het eerst olie gevonden en op een primitieve manier gewonnen. De allereerste commerciële oliewinning van heel Noord Amerika. Eerst in dagbouw, d.w.z. met een emmer scheppen uit een gegraven put tot daarna de eerste boorputten. De oliewinning breidde al snel uit naar hele velden met jaknikkers en er ontstond een heel dorp met een smid, postkantoor, winkels enz. De primitieve oliewinning en alle gereedschappen die toen en daarna gebruikt werden zijn te zien. Een heel ineressant museum wat je niet mag missen als je in de buurt bent.
Op dinsdag afscheid genomen met een big hug en duizendmaal dank voor de gastvrije ontvangst. Nog even langs gegaan bij neef Piet die 6 km verderop woont, ernstig ziek is en in zijn laatste fase verkeert. Ook dat bezoek werd zeer op prijs gesteld. Daarna naar het Huronmeer gefietst tot de plaats Bayfield waar hun dochter Elisabeth met man en kinderen (4 en 2 jaar) wonen. Omdat dit op onze route ligt moesten we langskomen en een nachtje blijven.
Zo moeder –zo dochter! Weer zo’n hartelijke ontvangst, een warme douche en een overheerlijk diner. ‘s Avonds de zonsondergang gekeken aan het Huronmeer en de volgende dag na het ontbijt wilden de kinderen ons nog de speeltuin in het Citypark laten zien. Hier hebben we afscheid genomen en onze weg langs het Huronmeer vervolgd.
We kijken terug op een paar overweldigende dagen.
Wij zijn bijna aan het einde van de Underground Railroad Trail. Omdat wij nog wat dagen reserve hebben vervolgen wij onze weg verder naar het Noorden. Het weer blijft voorlopig prima dus nog wat km’s erbij.
Groeten uit Kincardine aan het Lake Huron,
JanenCo.
-
02 Augustus 2012 - 22:04
Lenie Zitman:
Hallo Cootje en Jan,
Jullie hebben alweer heel wat beleefd de afgelopen weken.
Mooie verslagen en weer schitterende foto's.
Vandaag met de meiden gefietst en ook kersen gegeten in de buurt van Moerkapelle.
Dat doen we de volgende keer weer als jij erbij bent, alleen dan ander fruit.
Nog heel veel plezier en tot de volgende keer.
Groetjes Lenie -
02 Augustus 2012 - 22:04
Ties En Monique:
Kort en goed............, mooi verhaal.
-
02 Augustus 2012 - 22:58
Mart Kusters :
Jan en Coot,
De site werkt nu weer fantantisch. Mooie foto's bij dit verslag en ook het vorige verslag heb ik nog even bekeken. Het ziet er naar uit dat jullie een nieuw lange afstands record fietsen gaan behalen deze zomer van 2012. Ik kijk al uit naar het volgende verslag.
Nederland heeft tot nu toe 2 gouden medailles, 1 zilveren en 3 bronzen medailles gehaald op de Olympische Spelen. hier is het Londen van de vroege ochtend tot de late avond.
Veel mooi fietsweer gewenst. Mart Kusters
PS wij gaan morgen ook fietsen met Wil en Lex langs de Maas van Sittard tot Maaseik en terug. Dat zijn ongeveer 50 km. Voor ons een mooie afstand, voor jullie de voor- het- ontbijt- afstand. -
03 Augustus 2012 - 16:46
Jacintha En Paul:
Hallo daar,
Volgens mij werkt de site heel goed. Sms ook ontvangen. Alleen mailtje nog niet.
Maar zo te lezen hebben jullie het nog steeds erg goed naar jullie zin.
En wat leuk dat de familie overseas zo hartverwarmend en gastvrij is!
Echte Jenniskens dus ;-).
Geniet nog maar even lekker, nog 3 weekjes dan komt het gewone leven weer om de hoek kijken.
Ik ga nu de foto's bewonderen... -
04 Augustus 2012 - 11:34
Ans Coenen:
Hallo Coot en Jan,
Wat indrukwekkend allemaal, en fijn dat jullie verschillende familieleden konden bezoeken. Wij krijgen veel info over het leven daar en de underground wat jullie reisdoel is. Heel mooi. Dank je wel.
Huub en ik hebben 2 weken vakantie vieren erop zitten. Een weekje kamperen met de caravan van Wil en Lex en een week in een familie hotel in Sauerland. We hebben lange wandeltochten gemaakt door de prachtige natuur en moesten ook flink klimmen en dalen. En s'avonds een wandeling naar boven , op een bankje zitten, reeen kijken op het stilste en donkerste plekje van het land.
Nu is het fijn om weer thuis te zijn en de verhalen van onze kids ( groot en klein) te delen.
Fijne tocht verder. Groetjes, Ans. -
05 Augustus 2012 - 16:34
Truus:
Hallo Coot en Jan,
Wat een leuke gedachte om als je toch op de fiets in Canada bent, om even langs / aan te gaan bij Familie. Ja.... jullie beleven nog eens wat. Leuke ontmoetingen zo op de foto's te zien.
Hartelijke Groetjes van T§T Boxtel -
06 Augustus 2012 - 14:46
Rinus:
Hallo wereldfietsers.
Wat een prachtige foto's van de watervallen!!
Het moet voor de familie in Canada toch wel op z'n minst een beetje vreemd zijn dat familie uit Nederland op de fiets bij je langs komt.:).
En wat doen jullie als je nog een paar dagen overhoudt ten opzichte van de planning.............. dan fietsen jullie nog een stukje verder.
Mijn respect blijft groot.
Groetjes Rinus.
-
06 Augustus 2012 - 22:41
Paul En Nel:
Hoi Coot en jan,
Weer een prachtig verhaal. Moet erg leuk geweest zijn om familie zo ver weg weer te zien. Wat een mooie foto's van de Niagara watervallen. We zijn blij dat het toch nog gelukt is om ze te plaatsen.
Succes met de laatste loodjes! Wel ja! doe nog maar een ommetje!
See you in two weeks!
Paul en Nel -
21 Augustus 2012 - 11:30
Marjolijn Jeuken Litjens:
Hallo Cootje en Jan,
Via Wil deze site bekeken voor ons Wim en ik is het leuk om te zien of we de gezichten nog terug kennen van heeeeel vroeger. Cootje ik kan aan je gezicht zien dat je een Coenen bent maar van vroeger zie ik er niets in en Jan zou ik helemaal niet meer herkennen.
Knap wat jullie kunnen op de fiets zou al blij zijn met 1-10% van wat jullie fietsen .
Het ga je goed ,
Marjolijn en Wim Jeuken Litjens Venray vanaf een camping in Den Nul.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
