After 4 years back in Kentucky

En het blijft hier maar bloedheet. De temperatuur loopt rond de middag op naar 35 en later in de middag naar 40 graden + en wij blijven tropenrooster draaien.
Wij zijn de grote battlefields van de burgeroorlog in Tennessee en Kentucky gepasseerd. Je vind hier veel musea en memorials. In deze streek is de burgeroorlog door de noordelijken tegen de zuidelijken beslist. Ulysses Grant heeft daarbij bijzonder veel steun gehad van het gekleurde leger dat hier in deze streek gevormd werd door vrije en gevluchte slaven. Beweerd wordt dat het gekleurde leger de doorslag heeft gegeven.
President Lincoln heeft in 1863 de slavernij in Amerika formeel afgeschaft. Dat is nog maar 150 jaar geleden.

De Adventure Cycling Association heeft een prachtige route uitgezet. Het gaat zoveel mogelijk over rustige wegen zoals b.v. “The Trace”. Dat is een parkway van ca. 70 km door het “Land Between The Lakes” met veel natuurcampings aan het water maar zonder voorzieningen. Halverwege het park is er een Visitor Center met heel veel foto’s en informatie over het leven van de mensen in deze streek in vroegere tijden.

In 2008 fietsten wij de TRANSAM van de Oostkust naar de Westkust. Nu fietsen wij de UnderGround RailRoad van de golf van Mexico in het zuiden naar het noorden naar Owen Sound in Canada .
Die twee routes moeten elkaar dus kruisen. Dat is bij Cave in Rock op de grens van Kentucky en Illinois aan de Ohio river en daar zijn wij nu. Vanmorgen de overtocht over de Ohia rivier gedaan, die we ons nog heel goed kunnen herinneren van 4 jaar geleden. Zelfs bij het zelfde restaurantje gegeten als toen. Nostalgie ten top! Vanwege de hitte hebben we nu gekozen voor een luxe lodge met zicht op de rivier ipv ons tentje op de camping op te zetten.
We zijn door een gebied gefietst waar veel Amish mensen wonen. Deze mensen leven nog zeer traditioneel zonder stroom, auto,tv ,telefoon of andere luxe dingen. Ze leven van kleine landbouw en meubelmakerij. De mensen herken je direct aan de typische historische kleding en vervoer gaat nog met koetsjes met paarden ervoor. Ze wonen in gemeenschappen maar ook gewoon tussen andere boerderijen. Naar die huizen lopen geen stroomdraden, je ziet er geen auto’s of tractors. Aan de weg staat wel vaak een bord met een koetsje er op en dan weet je dat ze daar wonen.

Het aantal weggetrapte km’s is de 1650 voorbij. Elke dag komen er boven de, in de kaarten aangegeven afstand, nogal wat km’s bij omdat campings, motels en restaurants vaak niet aan onze route liggen. Mensen praten hier ook makkelijk over 5 of 10 mijl, dat is maar zoveel minuten. Ze vergeten even dat wij op de fiets zijn.

Tot de volgende keer maar weer.
JanenCo.